جين
نعمه دخلت الاوضه. انت عرفتى منين
چين.
فلاش باااك
چين راحت ل حماتها
چين بحب. الحمدلله يا ماما حضرتك عامله ايه
حوريه بحزن. اهو زى ما انت شايفه كدا مفيش غيرى انا و حور قعدين و رامى بيجهز للجواز
حوريه بحزن و دموع. والله انا حرمته يدخل البيت من يوم ال حصل و روحت سجلت الشقه ب اسمك و دخلت تجيب الورق و عطتهولها
چين بحزن. بس يا ماما
حور دخلت. ايه دا يوسف حبيبى و چين عامله ايه يا قلبى كدا تقطعى علينا كل حاجه
حوريه بدموع. كدا يا چين عايزه تبعدى كل دا و هتروحى فين يا بنتى بس
حور بدموع. تروحى و تيجى بالسلامه و حضنتها و كذلك حوريه
چين بتنهيده. و بس كدا قضيت معاهم اليوم و جيت و عرفت ال قولتلك عليه
نعمه بزهول. ربنا كريم يا چين و حق ابنك اهو معاكى ف ورقه
چين طلعت الورق. اه يا ماما الحمدلله اتفضلى شيلى الورق دا معاكى
و بعده يومين
چين و نعمه و يوسف سافروا
و كانت المفاجأة المنتظره ليهم هناك
سماح (خاله چين و رحيم ابن خالتها). كانوا ف استقبالهم
سماح بفرحه. چين و نعمه و حشتووونى اوى
نعمه حضنتها. و انت وحشتينى اوى يا سماح
چين و حضنتها. و حشتينى والله يا خالتو ايه دا رحيم انت كبرت اوى
رحيم بابتسامه. و انت كمان كبرتى يا چين و اخد منها يوسف و باسه
بليل
رحيم بتوتر بيحاول يخفيه. چين
چين بابتسامه. نعم يا رحيم
رحيم بابتسامه. اتفضلى الورق دا لازم تمضيه
چين باستغراب. ايه دا
رحيم و بيجيب قلم. دا علشان تتعينى سكرتيره رسمى عند استاذ ادم ال قولتلك عليه
چين. اه تمام جيب اقرء الاول
رحيم بابتسامه. انت مش واثقه فيا و لا ايه
چين بضحك. لا يا عم واثقه فيك جيب أمضى
رحيم عطاها الورق و اتنفس براحه بعد ما مضيت و اخد الورق و طلع
رحيم اتصل على ادم. الو يا آدم تمام الورق معايا وچين مضت
ادم. تمام اوى كدا طنط نعمه عرفت و طنط سماح ما عدا هى
رحيم بتنهيده. بظبط كدا ربنا يستر و قفل معاه
چين و دموعها نزلت و هى قاعده لوحدها ف البراندا و بتسمع اغانى و يوسف معاها ف حضڼها نايم و بعدها دخلت تنام
تانى يوم
چين راحت مكان الشغل. و بانت ليها الصدم#مه
انت ازاااى
