روايه أسرنى كينج بقلم ندى احمد
و حضروا الفطار و شوية و الباب خبط
عاصى اطلعى فوق
فيروز ليه
عاصى لاء افتح وانتى لابسة كده اطلعى يا بت
فيروز ضحكت برقة حاضر
عاصى اطلعى بسرعة
فيروز خلاص طالعة
عاصى فتح و كانت هند و كريم و هاشم المفروض امبارح هاشم عزامهم على الغدا بس نسى يقول لعاصى
عاصى رحب بيهم و دخلهم و طلع لفيروز
فيروز كانت لابسة فستان بينك و طرحة منكوشة ورد
عاصى البسى حاجة تانية
فيروز ماله ده
عاصى مطلعك حلوة زيادة غيرى احسنلك
فيروز حاضر
عاصى خرج و شوية و فيروز نزلت و جيه كريم يسلم عليها فيروز بصت بكسوف
عاصى مسك ايده بدلها ضغط بقوة شوية على ايده ازيك يا كريم معلش أصلها مش بتسلم على رجالة
هند باستهزاء ليه يعنى كل ده
هاشم خلاص يا جماعة مفيش مشكلة
هاشم كان جاب اكل للغدا و احد الخادمات علشان عارف ان مفيش حد عند عاصى
هاشم ما تيجيوا يا جماعة نشرب القهوة بره فى الهوا
خرجوا
هند روحوا انتو يا جماعة ممكن بس يا فيروز تعرفينى مكان التويلت
فيروز حاضر
و الشباب خرجت
هند بصتلها بقرف هو انتى يا فيروز عادى كده تقعدى مع عاصى فى بيت لوحدكوا اعتبرينى اختك الكبيرة بصراحة ديه حاجة تقلل منك جدا ولا انتى بنسبالك عادى و بعدين عاصى هيتجوز هتفضلى قعدلنا و بعدين ما عائلة عاصى كبيرة روحى اقعدى عند حد اشمعنا هو ايه ده انا بنت و افهم حركات البنات عيب تلفتى نظر واحد خاطب بصتلها بقرف و خرجت ليهم
فيروز خرجت لقيت هند و عاصى بيتمشوا و هاشم و كريم قاعدين بيتكلموا
هاشم تعالى يا فيروز اقعدنى
كريم ازيك يا فيروز
فيروز الحمدلله يا كريم
هاشم ايه ده اول مرة اشوفك بتنادي على حد باسمه يابختك يا كريم انا بيتقلى يا ابيه
كريم لاء يا عم انت يتقالك ابيه لكن انا لاء انا و فيروز متفقين مع بعض
فيروز اتكسف انا هقوم اشوف الغدا
هاشم اقعدى ارتاحى متشغليش بالك
هاشم جاله تليفون شغل فقام يتكلم بعيد
كريم فيروز انا عارف كل حاجة عنك انتى و عاصى
فيروز
كريم فيروز انا عارف كل حاجة عنك انتى و عاصى
فيروز
فيروز بارتباك بجد
كريم ايوة عرفت انك اهلك توفوا و انك عايشة مع عاصى و انك اكيد هتحسى بالاحراج لو فضلتى عايشة معه حتى بعد الجواز و ان ملكيش مكان تانى انا اسف على كل الكلام بس انا كان عندى ليكى عرض حلو جدا بس ممكن ناجله لبعد ما تخلصى ثانوية عامة و تنجحى ان شاء الله
فيروز احم .. ان شاء الله خير
كريم ان شاء الله
عاصى جيه عليهم لما لقى فيروز قاعدة مع كريم لوحدهم
عاصى بتعملوا ايه
كريم ولا حاجة بندردش انا و الآنسة فيروز
كريم عاصى عايزك فى موضوع اقعد نتكلم
عاصى خير
كريم انا سمعت يا عاصى انك متجوز اومال فين مراتك معرفتنيش عليها ولا حتى شوفنها انا هاشم قالى انك المفروض هتطلقوا
عاصى بكدب اصل البنت ديه ملهاش غيرى و انها وضع مؤقت بس لحد ما تكبر و اسلمها لعريسها بايدى
كريم بيجريه يااه للدرجادى لسه صغيرة كده
عاصى بكدب ديه عمرها ١١ سنة و هى فى مدرسة دخلى انت عارف بقى مش بقدر اتعامل مع أطفال
فيروز بصت باستغراب و مبقتش فاهمة حاجة من عاصى
كريم غريبة يعنى يا عاصى مقعد قريبتك معك و مش مقعد مراتك
عاصى اصل فيروز كبيرة عكس مراتى زى ما قولتلك طفلة هو انت مهتم اوى كده ليه يا كريم
كريم انا بسأل علشان وضع هند اختى هيبقى ايه لو الجوازة ديه كملت
عاصى لاء متقلقش اطمن هند فى عنيا
هند بصت لعاصى بحب فى حين فيروز اللى كانت ھتموت من الغيظ و انه انكر انها مراته و اكتفى انه يقول انها قريبته اللى بيعطف عليها و انها لحد دلوقتى حاسة فعلا ان كل اللى تجاه عاصى هى مشاعر شفقة و انه ممكن يكون بيشفق عليها و الكلام اللى قاله ليها الصبح هو بس لحظة ضعف منه كراجل مش اكتر و ان اللى زى عاصى يوم ما فعلا هيتجوز هيتجوز واحدة زى هند من عائلة و انها بتشوف فى عين عاصى نظرة تقدير و حب و حنية لهند مش بيعرف يخبيها
فيروز قامت فى هدوء تتابع الغدا
عاصى اتسحب من هند وراح المطبخ لفيروز و خلى الخادمة تطلع فى هدوء
و جيه من وراها و حضنها من ضهرها
عاصى بحب وحشتينى اوى
فيروز باستهزاء ليه كفاية هند تبقى فى عيونك و نظراتك ليها و قاعد معها تهرج و تضحك ولا مراعى انى قاعدة لو ده اللى بيحصل وانا قاعدة اومال فى غيابى بيحصل ايه
عاصى يا فيروز انا بعمل كده علشان محدش يشك و بذات هند لأنها تعرفنى زمان بحاول أبين قدامها انى مهتم بيها علشان متشكش و اكيد هقول لكريم انها فى عينيا عايزانى اقول لاخوها انى مش طايقها يعنى اى كلام و خلاص
فيروز ابعد عنى عن مش هصدقك تانى انت بتضحك عليا
عاصى لاء مش هبعد و لفها له و اكمل بصى فى عنيا و شوفى لو كنت بكدب انا فيروز عمرى ما كنت كده انا عمرى ما حبيت حد ولا عرفت الحب إلا معاكى
فيروز بجد يا عاصى
عاصى بجد يا قلب عاصى بقيت بحب أسمى منك اوى
فيروز طب و هند و صورك معها زمان و حبك ليها
عاصى انا عمرى ما حبيت هند ولا هى كمان احنا الاتنين مختلفين تماما و انا زمان سبتها لأنها شخصية انانية و انا كنت فى الوقت ده كنت طايش لكن دلوقتى انا بقيت عارف فين راحتى و مصلحتى و هى انى اكون معاكى يا فيروز انا بحبك
فيروز بصت بكسوف فى الأرض وانا كمان
عاصى و مالك مكسوفة ليه بقولك ايه ما تيجى نخرج نلغى العزومة ديه
فيروز اعقل يا عاصى و يلا اخرج لحد يشوفنا سوا
عاصى خرج بره
فيروز بعد شوية خرجت لقيت عاصى حاضن هند فى مكان قرب البيت بعيد عن كريم و هاشم بس فيروز قدرت تسمعهم و تشوفهم
هند ابعد يا عاصى عيب كده
عاصى وابعد ليه انتى حبيبتى و خطبتى و هبقى جوزك
الكلام وقع على سمع فيروز و مكنتش قادرة تصدق ازاى عاصى كده و ان كل
ه بيخدعها و ليه يضحك عليها
هند ابعد يا عاصى عيب كده
عاصى وابعد ليه انتى حبيبتى و خطبتى و هبقى جوزك
هند لاء ابعد برده
عاصى بعد و هند راحت قعدت جنب كريم
عاصى بعد ما مشيت الحمدلله مشيت
عاصى لمح فيروز و فيروز جريت طلعت اوضتها
عاصى جرى وراها
عاصى افتحى الباب يا فيروز
فيروز مش هفتح و طلقنى انا غلطانة انى صدقتك فكرنى عيلة تضحك عليها يا عاصى طالما عايز هند بتعلقنى بيك ليه
عاصى افتحى طيب و افهمك
فيروز تفهمنى ايه طب قولت بتعملها حلو علشان متشكش فيك لكن كمان بتحضنها علشان متشكش فيك
عاصى انتى غبية يا فيروز
فيروز فتحت الباب يعنى غلطان و تقولى انا اللى غبية
عاصى تعالى ننزل دلوقتى و انا هفهمك كل حاجة لما يمشوا
رواية صغيرة العاصى بقلم ندى احمد
فيروز نزلت و كانت على آخرها ..العزومة
